Ehe
diePlural: Ehen
Genitiv: NULL
۱. ازدواج؛ (زندگی) زناشویی؛ عقد ازدواج؛ نکاح؛ [مج:] پیوند
مثال ها:
(با کسی) ازدواج کردن
(mit jmdm.) die Ehe schließen/ eingehen
ازدواج آنان در سال ۱۹۶۰ انجام گرفت
die Ehe wurde 1960 geschlossen
ازدواج آنان چندی بعد به‌طلاق انجامید
die Ehe wurde bald geschieden
(با کسی) زنا کردن (خیانت)
(mit jmdm.) die Ehe brechen
زندگی زناشویی خوشبختی داشتن
eine glückliche Ehe führen
از ازدواج اول خود دو فرزند دارد
er hat zwei Kinder aus erster Ehe
طلاق دادن (گرفتن)
eine Ehe auflösen
به دختری قول ازدواج دادن
einem Mädchen die Ehe versprechen
سه بچه از شوهر اولش دارد
sie hat drei Kinder aus erster Ehe
ازدواج کردن
in den Stand der Ehe treten
آن ها غیر قانونی (عقد نشده) با هم زندگی می کنند
sie leben in wilder Ehe
کسی را به زنی (شوهری) گرفتن
jdn. zur Ehe nehmen
صیغه
Ehe auf Zeit