brechen
intransitiv۱. شکستن
Ast usw.; ist
خرد/ تکه تکه شدن
in Stücke brechen
زبانی را ناقص و غلط صحبت کردن
eine Sprache gebrochen sprechen
اتاق خیلی شلوغ (پر) بود
der Raum war brechend voll
خیلی شلوغ (پر) بود
es war zum Brechen voll
دلش از غصه خون/ ریش شده بود
das Herz brach ihm vor Kummer geh.
۲. شکستن، شکاندن [عا]
tr. (Ast usw.); [hat]
شاخته درخت را کندن/ قطع کردن
einen Zweig vo, Baum brechen
چیزی را خرد/ تکه تکه کردن
etwas in Stück brechen
دل بردن، دلباخته کردن
Herz brechen
گل چیدن
Blumen brechen poet.
آه در بساط نداشتن؛ به یک لقمه نان محتاج بودن
nichts zu brechen und zu beißen haben
۳. شکستن
sich einen Knochen usw. brechen
دست چپم شکست، دست چپم را شکستم
ich habe mir den linken Arm gebrochen
دستش شکست
er brach sich den Arm
۴. نقض کردن؛ عمل نکردن به؛ زیر پا گذشتن؛ تخطی کردن از؛ شکستن (عهد؛ قرار؛ پیوند)
tr. (nicht einhalten); [hat]
قراردادی را نقض کردن، به مفاد قراردادی عمل نکردن
einen Vertrag brechen
بدقولی کردن، خلف وعده کردن، به قول خود عمل نکردن، زیر قول خود زدن
sein Wort brechen
سوگند شکنی کردن، بر خلاف سوگند خود عمل کردن
den Eid brechen
=> Ehe, Fasten, Gesetz, Streik, Treue usw.
زنا (خیانت) کردن
die Ehe brechen
۵. درهم شکستن؛ شکستن
tr. (bezwingen, überwinden); [hat]
مقاومت کسی را/ خط محاصره را در هم شکستن
jmds. WIderstand/ eine Blockade brechen
غرور کسی را شکستن
jmds. Stolz brechen
رکورد شکستن (ورزش)
einen Rekord brechen
۶. بیرون زدن/ ریختن/ دویدن/ جهیدن [و غیره] از/ از میان؛ سر به در آوردن از میان؛ (ناگهان از میان چیزی) بیرون آمدن
itr., ist; brechen aus/ durch (herovrkommen)
چشمه ای از میان تخته سنگها می جوشد/ فوران می کند/ بیرون می زند
eine Quelle bricht aus dem Felsen
کودکان فریاد زنان از مخفیگاهشان بیرون ریختند/ دویدند
laut schreiend brachen die Kinder aus dem Versteck
ناگهان (سیل) اشک از چشمانش سرازیر گشت
Tränen brachen ihr aus den Augen
ناگهان ماه سر از میان ابرها در آورد
plötzlich brach der Mond aus den Wolken (hervor)
۷. شکستن، منکسر شدن
sich brechen
عدد کسری (ریاضی)
gebrochene Zahl
۸. شکستن
tr.; sich brechen (Meereswellen)
موجها به صخره ها می خورند و می شکنند
die Wellen brechen sich an den Klippen
۹. رابطه خود را قطع کردن با، قطع رابطه کردن با، بریدن از؛ کسی را ترک کردن
itr. (mit einer Person, Partei usw.)
از کسی جدا شدن
mit jdm. brechen
۱۰. چیزی را کنار گذاشتن، دست کشیدن از، چیزی را ترک کردن
itr. (mit einer Gewohnheit usw.)
عادتی را ترک کردن
mit einer Gewohnheit brechen
۱۱. بالا آوردن، برگرداندن، قی/ استفراغ کردن
tr., itr. (erbrechen); [hat]
استفراغ آور، تهوع آور
zum Brechen
۱۲. استخراج کردن
tr. (im Steinbruch)