werfen
transitiv/intransitiv۱. انداختن، پرت کردن؛ پرتاب کردن؛ افکندن
چیزی را روی زمین انداختن / از پنجره بیرون انداختن
etwas auf den Boden/ aus dem Fenster werfen
سنگی را تا پنجاه متری پرتاب کردن
einen Stein 50 Meter weit werfen
[سنگ / وزنه / نیزه را] چقدر / تا کجا می توانی پرت کنی؟
wie weit kannst du werfen?
چیزی را در آب / در سبدِ کاغذهای باطله انداختن
etwas ins Wasser/ in den Papierkorb werfen
توپی را به هوا انداختن / پرتاب کردن
einen Ball in die Höhe werfen
سنگ / تخمِ مرغِ گندیده پرت کردن (به طرفِ کسی)
mit Steinen/ faulen Eiern werfen (nach jmdm.)
چیزی را روی دوش انداختن
etwas um die Schultern werfen
چیزی را به آن طرفِ دیوار انداختن
etwas über die Mauer werfen
لباسهای خود را کندن (و به کناری انداختن)
die Kleider von sich werfen
(ولخرجی کردن و) پولِ خود را به رخِ دیگران کشیدن
mit Geld um sich werfen ugs.
معلوماتِ خود را به رخِ دیگران کشیدن
mit seinen Kenntnissen um sich werfen ugs.
مسأله ای را واردِ بحث کردن / به میان آوردن
eine Frage in die Diskussion werfen
کسی را از خانه / از مدرسه بیرون کردن / انداختن
jmdn. aus dem Haus/ der Schule werfen
(بسرعت) چند سطری نوشتن / به روی کاغذ آوردن
einige Zeilen aufs Papier werfen
(بسرعت) طرحی کشیدن
eine Skizze aufs Papier werfen
نگاهی / نظری انداختن به
einen Blick werfen auf Akk.
جنس به بازار ریختن [به مقدارِ زیاد واردِ بازار کردن]
Waren auf den Markt werfen
تصویری را (با پروژکتور) به روی دیوار انداختن
ein Bild an die Wand werfen
۲. خود را انداختن / پرت کردن؛ افتادن
sich werfen
خود را روی مبل / جلوِ قطار انداختن
sich in den Sessel/ vor den Zug werfen
به کسی هجوم بردن / حمله کردن
sich auf jmdn. werfen
به روی اسب پریدن
sich aufs Pferd werfen
جلوِ کسی به زانو افتادن / در آمدن
sich vor jmdm. auf die Knie werfen
(گریان) به آغوشِ کسی پناه بردن
sich jmdm. (weinend) an die Brust werfen
بسرعت لباس پوشیدن
sich in seine Kleider werfen
با جدیت پرداختن به، کاری را با جدیت شروع کردن
sich werfen auf (eine Tätigkeit)
۳. ایجاد کردن؛ تشکیل دادن؛ درست کردن
tr. (bilden)
نورِ تندی داشتن / دادن
ein sehr helles Licht werfen (Lampe usw.)
باد کردن
Blasen werfen (Tapete usw.)
=> Falte, Schatten usw.
۴. تاب برداشتن
sich werfen (Holz, Schiene usw.)
۵. زاییدن؛ بچه زاییدن، بچه آوردن، بچه کردن [عا]
tr.; itr. (von best. Tieren)
۶. آوردن، انداختن
tr. (beim Würfeln)
شش آوردن
sechs Augen/ eine Sechs werfen