vornehm
Adjektiv۱. با وقار، موقر؛ دارای اصالتِ / نجابتِ خانوادگی؛ بزرگ منش؛ آقا منش
Person
۲. اعیانی
Wohnung usw.
۳. اصلی، اساسی
vornehmste (Aufgabe, Pflicht usw.)
Grammatik
POSITIV | vornehm |
KOMPARATIV | vornehmer |
SUPERLATIV | am vornehmsten |
۱. با وقار، موقر؛ دارای اصالتِ / نجابتِ خانوادگی؛ بزرگ منش؛ آقا منش
Person
۲. اعیانی
Wohnung usw.
۳. اصلی، اساسی
vornehmste (Aufgabe, Pflicht usw.)
POSITIV | vornehm |
KOMPARATIV | vornehmer |
SUPERLATIV | am vornehmsten |