verhalten
intransitiv۱. رفتار کردن؛ عمل کردن؛ رفتاری / برخوردی داشتن؛ [نیز:] واکنش / عکس العمل نشان دادن
sich verhalten (Person)
نمی دانستم چطور رفتار کنم / چه رفتاری داشته باشم
ich wusste nicht, wie ich mich verhalten sollte
وگرنه طورِ دیگری رفتار می کردم / رفتارِ دیگری می کردم
sonst hätte ich mich anders verhalten
عاقلانه / درست رفتار کرد، رفتارش عاقلانه / درست بود
sie hat sich klug/ korrekt verhalten
رفتارش (با ما / در قبالِ ما) بسیار غریب بود
er hat sich (uns gegenüber) sehr merkwürdig verhalten
احتیاط کردن، مواظبِ رفتارِ خود بودن
sich vorsichtig verhalten
سکوت کردن، خاموش ماندن؛ جلبِ نظر نکردن
sich still verhalten
۲. (طوری) بودن
sich verhalten (Sache)
جریان طورِ دیگری است / عکسِ این است
die Sache verhält sich anders/ umgekehrt
اگر این طور است، اگر قضیه از این قرار است
wenn es sich so verhält
وقت شناسیش چطور است / از چه قرار است؟
wie verhält es sich mit seiner Pünktlichkeit?
۳. نسبت داشتن با، به نسبتی بودن با
sich verhalten zu (bes. Math.)
نسبتِ این دو وزنه با یکدیگر یک به دو است
die beiden Gewichte verhalten sich zueinander wie 1 zu 2
۴. نگهداشتن؛ جلوِ چیزی را گرفتن؛ فرو خوردن
tr.; Urin, Lachen usw.