unbedarft
Adjektiv۱. ناوارد؛ که سابقۀ ذهنی ندارد؛ [نیز:] ساده، از همه جا بی خبر
Grammatik
POSITIV | unbedarft |
KOMPARATIV | unbedarfter |
SUPERLATIV | am unbedarftesten |
۱. ناوارد؛ که سابقۀ ذهنی ندارد؛ [نیز:] ساده، از همه جا بی خبر
POSITIV | unbedarft |
KOMPARATIV | unbedarfter |
SUPERLATIV | am unbedarftesten |