sterben
intransitiv۱. مردن؛ از این دنیا رفتن، فوت شدن، درگذشتن، جان سپردن؛ [مج:] از بین رفتن؛ نابود شدن؛ زوال یافتن
در (سنِ) هشتاد سالگی مردن
im Alter von 80 Jahren/ mit 80 Jahren sterben
(تاریخِ) وفات روزِ دهمِ مارس ١998
gestorben am 10. März 1998
از سرطان / از سکتۀ قلبی / از جراحتی مردن
an Krebs/ einem Herzschlag/ einer Wunde sterben
چه شد که مرد؟ سببِ مرگش چه بود؟
woran ist er gestorben?
سرِ زا رفتن
bei der Geburt eines Kindes sterben
جوانمرگ شدن
jung sterben
در شُرُفِ مرگ است، آفتابش لبِ بام است، دارد می میرد [عا]
er liegt im Sterben
قبل از مرگ / وقتی که می مرد گفت ...
im Sterben sagte er noch ...
به مرگِ دردناکی مردن / [نیز: به دستِ کسی] کشته شدن
einen qualvollen Tod sterben
به مرگِ طبیعی مردن
eines natürlichen Todes sterben
از (غم و) غصه مردن
aus Gram sterben
قصۀ ما به سر رسید کلاغه به خانه اش نرسید
... und wenn sie nicht gestorben sind, so leben sie noch heute (Schlussformel im Märchen)
رویش را هم / قیافۀ نحسش را هم [عا] نمی خواهم ببینم
der ist für mich gestorben ugs.
حوصله مان پاک سر رفته بود، داشتیم از یکنواختی می مردیم
wir sind vor Langeweile fast gestorben
از (شدتِ) گرسنگی / خجالت / کنجکاوی مردن
vor Hunger/ Scham/ Neugier sterben
در حینِ [خلقِ اثری وغیره] مردن / درگذشتن
sterben über (einer Arbeit usw.)
(جانِ) خود را فدای کاری کردن / پای کاری گذاشتن
sterben für Akk.