obliegen
starkes Verb۱. برعهده ی کسی بودن، از وظایف/ از تکالیف کسی بودن، وظیفه ی کسی بودن، بر کسی بودن
[hat]; [obliegt/ liegt ob, oblag/ lag ob, hat obgelegen] jdm. obliegen (als Pflicht)
مثال ها:
کاری بر عهده ی کسی/ وظیفه ی کسی است
etwas obliegt jdm.