mein
Possessivpronomen۱. ... من، م؛ خود، خودم
Pers. SIng. attr.
پدر/ کیف/ بچه ی/ شوهر من؛ پدرم، کیفم، بچه ام، شوهرم
mein Vater; meine Tasche; mein Kind; mein Mann
زندگی فرزندان من/ فرزندانم
das Leben meiner Kinder
یکی از پیراهنهای من/ پیراهنهایم
eines meiner Hemden
تو که نظر مرا/ نظرم را می دانی
du kennst ja meine Meinung
من فقط نظرم را/ نظر خود را/ نظر خودم را گفتم
ich habe nur meine Meinung gesat
خانم من/ بچه های من
meine Frau/ meine Kinder
خانم ها و آقایان محترم!
meine verehrten Damen und Herren!
خانم ها و آقایان!
meine Damen und Herren!
۲. مال من، مال خود من، مال خودم
subst. -er, -e, - e(s); der/ die/ das - (ig)e oder Mein(ig)e
این [پالتو] مال من است؟
ist das meiner? [mein Mantel]
خانه ی او از خانه ی من/ از مال من بزرگتر است
sein Haus ist größer als meines
این که وظیفه ی تو است/ چرا وظیفه ی من؟
das ist deine Aufgabe, wieso meine?
من هر چه مال خودم بود برداشتم
alles, was mein ist, habe ich mitgenommen
... و از مال من استفاده می کند
[er hatte sein Buch vergessen] und benutzte das meine/ das meinige
من کار خودم را انجام داده ام، من آنچه از دستم بر می آمد کردم
ich habe das Mein(ig)e getan
به بستگان من سلام برسان
grüße die meinigen/ Meinigen
این عینک توست یا مال من است؟
ist das deine Brille oder meine?