hinüber sein

۱.

ugs.

۲.

=> hin sein 1,2

۳. گندیدن، خراب‌شدن

(verdorben sein)

۴. مردن؛ [شخص نیز:] فوت/ مرحوم‌شدن؛ [جانور:] سَقَط شدن

(tot sein)

۵. از‌حال‌رفتن، غش‌کردن

ohnmächtig sein