heraushelfen
starkes Verb۱. کمککردن بهکسی (که پیاده شود؛ در بیرون آمدن از جایی؛ در موقعیت دشواری)؛ [مج:] کسی را نجاتدادن (از)، کسی را خلاصکردن (از)
[*][hat]; ugs.; jmdm. heraushelfen (aus)
۱. کمککردن بهکسی (که پیاده شود؛ در بیرون آمدن از جایی؛ در موقعیت دشواری)؛ [مج:] کسی را نجاتدادن (از)، کسی را خلاصکردن (از)
[*][hat]; ugs.; jmdm. heraushelfen (aus)