fürchten
۱. ترسیدن (از)، واهمه/ ترسداشتن (از)؛ ترسش گرفتن (از)،ترس برشداشتن (از)
sich fürchten (vor Dat.)
نترس، لازم نیست بترسی/ واهمه داشتهباشی
du brauchst dich nicht zu fürchten
وقتی تنهاست میترسد/ ترسش میگیرد
er fürchtet sich, wenn er allein ist
از تاریکی/ از سگ ترسیدن
sich im Dunkeln/ vor Hunden fürchten
بچه در تاریکی می ترسد
das Kind fürchtet sich im Dunkeln
او از سگ می ترسد
er fürchtet sich vor dem Hund
۲. ترسیدن از، واهمه/ ترس/ باک/ وحشت داشتن از
tr. (Person, Tod usw.); [hat]
نترس، واهمه نداشتهباش، باکیت نباشد [عا]
fürchte nichts
میترسم بیدارش کنم
ich fürchte, ihn zu wecken
آدمِ باایمانی/ خداترسی بودن
Gott fürchten
۳. ترسیدن (از اینکه)، بیمِ آن داشتن (که)؛ گمانکردن که، احتمالدادن که
tr. (befürchten); [hat]
میترسید دیر برسد
er fürchtete, zu spät zu kommen
(متأسفانه) گمان میکنم مجبوریم دندان را بکشیم
ich fürchte, der Zahn muss gezogen werden
می ترسم دیگر نیاید
ich fürchte, er kommt nicht mehr
۴. نگرانِ چیزی بودن، دلنگرانِ/ دلواپسِ چیزی بودن، از بابتِ/ برای چیزی نگرانبودن
itr.; fürchten für (besorgt sein um)
برای کسی یا چیزی نگران بودن
für (um) jdn. oder etwas fürchten