festsitzen
intransitiv۱. محکمبودن، محکمشدن؛ بیروننیامدن، کندهنشدن
Nagel usw.; [*][hat]
۲. (سفت) چسبیدن؛ نرفتن، پاکنشدن
Schmutz usw.; [*][hat]
۳. بهگِلنشستن (در)
+ auf Dat. (Schiff usw.); [*][hat]
۴. گیرکردن (در)
+ in Dat. (Auto usw.); [*][hat]