fallen lassen
transitiv۱.
[hat fallen (ge)lassen]
۲. (بهزمین)انداختن؛ ول/ رهاکردن؛ [نیز:] از دستِ کسی افتادن؛ ریختن
مثال ها:
لیوان از دستش افتاد؛ [نیز:] لیوان را انداخت/ ول کرد (که بیفتد)
er hat das Glas (auf die Erde) fallen lassen
خود را روی مبلی انداختن/ رهاکردن
sich auf einen Sessel fallen lassen
۳. کنارگذاشتن، رها/ ولکردن
(Plan, Thema usw.)
۴. پشتکردن به، رویگرداندن از، اعراضکردن از
(Freund usw.)
۵. [بهطورِ ضمنی حرفی]زدن، [چیزی] گفتن، [چیزی] بر زبان آوردن، [اشارهای]کردن
(Bemerkung usw.)