ertappen
transitiv۱. غافلگیرکردن، گیرانداختن، مچِ کسی را گرفتن [عا]
tr.; [hat]
مثال ها:
غافلگیرشدن، گیرافتادن
ertappt werden; sich ertappen lassen
کسی را در حینِ دزدی غافلگیرکردن
jmdn. beim Stehlen ertappen
(کسی را) در حینِ ارتکابِ عمل غافلگیرکردن؛ مچِ کسی را گرفتن، سرِ بزنگاه گیرانداختن
(jdn.) auf frischer Tat ertappen
مچ کسی را در حال انجام کاری گرفتن
jdn. bei etwas ertappen
۲. ناگهان متوجهشدن که، مچِ خود را گرفتن
sich ertappen
مثال ها:
ناگهان متوجه شدم این فکر از ذهنم میگذشت که
ich ertappte mich bei dem Gedanken, dass
ناگهان متوجه انجام کاری شدن
sich bei etwas ertappen