wort dictionary
FADE

erhaben

Adjektiv

۱. شکوهمند، باعظمت، باابهت، پرابهت، باشکوه، شگرف

(Anblick, Augenblick usw.)

۲. ممتاز، والا، رفیع، بلند، فرهیخته؛ فاخر

(Stil, Gedanke usw.)

۳. برتربودن از؛ فراتربودن از؛ بی‌نیازبودن از

erhaben sein über Akk.

۴. برجسته

(Muster usw.)

Grammatik

POSITIVerhaben
KOMPARATIVerhabener
SUPERLATIVam erhabensten