ergeben
transitiv۱. (نتیجه‌ای) به‌دست‌دادن؛ نشان‌دادن، ثابت‌کردن؛ به وجود آوردن
tr. (hervorbringen); [hat]
تحقیقات نتیجه‌ای به‌دست‌نداد
die Untersuchung hat nichts ergeben
۲. معلوم‌شدن، نتیجه‌ای بدست‌آمدن/ حاصل‌شدن؛ نتیجه‌شدن؛ منتج شدن؛ برآمدن
sich ergeben (sich herausstellen, folgen)
در جریانِ بررسی معلوم شد/ این نتیجه به‌دست‌آمد که
bei der Prüfung hat sich ergeben, dass
از این امر (چنین) نتیجه می‌شود/ این نتیجه به‌دست‌می‌آید
daraus ergibt sich, dass
۳. پیش‌آمدن، بروزکردن، پیداشدن؛ به‌میان‌آمدن؛ ناشی شدن
sich ergeben (Problem, Diskussion usw.)
این امر مشکلاتِ سر به‌سرِ تازه‌ای پیش‌می‌آورد
daraus ergeben sich ganz neue Schwierigkeiten
در این صورت این سؤال پیش‌می‌آید/ به‌میان می‌آید که ... یا نه
es ergibt sich dann die Frage, ob
۴. تن‌دردادن (به)، تسلیم(ـِ چیزی) شدن
sich ergeben (in ein Schicksal usw.)
۵. تسلیم‌شدن
sich ergeben; (die Waffen strecken)
۶. (عمرِ) خود را وقفِ چیزی کردن؛ [نیز:] سرسپردۀ کسی/ چیزی شدن؛ خود را سپردن به
sich ergeben (sich hingeben)