entspringen
intransitiv۱. سرچشمهگرفتن از؛ بیرون جستن
entspringen in Dat. (Fluss); [ist]
۲. سرچشمهگرفتن از، ناشیشدن از؛ زاییدۀ چیزی بودن
entspringen aus oder Dat.; fig.; [ist]
۳. گریختن از
entspringen aus oder Dat.; fig. (entfliehen); [ist]
۱. سرچشمهگرفتن از؛ بیرون جستن
entspringen in Dat. (Fluss); [ist]
۲. سرچشمهگرفتن از، ناشیشدن از؛ زاییدۀ چیزی بودن
entspringen aus oder Dat.; fig.; [ist]
۳. گریختن از
entspringen aus oder Dat.; fig. (entfliehen); [ist]