entgegnen
transitiv/intransitiv۱. در پاسخ/ در جواب گفتن؛ پاسخ/ جوابدادن
[hat]
مثال ها:
نمیدانست چه پاسخی بدهد/ در پاسخ چه بگوید
darauf wusste er nichts zu entgegnen
در قبالِ این گفته/ در پاسخ البته میتوان گفت که
dem lässt sich allerdings entgegnen, dass