enden
intransitiv۱. تمامشدن؛ بهآخر/ بهپایان/ بهاتمامرسیدن؛ خاتمه/ پایانیافتن
(Weg, Vorstellung usw.); [hat]
مثال ها:
بیپایان، پایانناپذیر
nicht enden wollend
۲. کشیدن به، منتهیشدن به، انجامیدن به؛ نتیجهشدن
(ausgehen, ein best. Ergebnis haben); [hat]
مثال ها:
عاقبتِ خوبی نداشتن، کار بهجای باریکی کشیدن
böse enden
نتیجه این شد که، کار بهاینجا کشید که
es endete damit, dass
پایان بدی خواهد داشت
das wird böse enden
۳. ختم/ منتهیشدن به، مختومبودن به
enden auf Dat./mit; [hat]
مثال ها:
کلماتی که به "heit" ختم می شوند
Wörter, die auf "heit" enden