eindringen
intransitiv۱. نفوذ/ رخنهکردن در، راه پیداکردن به؛ داخلِ/ واردِ چیزی شدن؛ فرورفتن در؛ رفتن توی [عا]؛ رسوخ کردن
eindringen in Akk. (dringen in); [*][ist]
۲. بهکنهِ چیزی پیبردن/ رسیدن، چیزی را بخوبی درککردن
(in ein Problem, Geheimnis usw.)
۳. [بدون اجازه و بزور] واردِ جایی شدن
(in eine Wohnung usw.); [*][ist]
۴. رخنه/ نفوذکردن بهداخلِ، واردِ جایی شدن؛ [نیز:] تجاوزکردن به
eindringen in Akk.; [*][ist]