dumm
Adjektiv۱. احمق، ابله، سفیه؛ کودن، خرفت؛ نادان؛ نفهم؛ بی استعداد؛ خنگ
Person
آنقدر احمق است که این کار را می کند
er ist so dumm und macht das
خود را به حماقت/ خریت (نادانی؛ بی خبری) زدن
sich dumm stellen
کسی را احمق دانستن (احمق به حساب آوردن)
jdn. für dumm verkaufen
اینقدرها هم احمق نیست
er ist nicht so dumm, wie er aussieht
مگر عقلم کم شده؟ مگر مغز خر خوردم؟
ich lasse mich doch nicht für dumm verkaufen
وگرنه سرم بی کلاه می ماند/کلاه می رود
sonst bin ich der Dumme
درآمد هنگفتی داشتن
sich dumm und dämlich verdienen
۲. احمقانه، سفیهانه
Frage, Gesicht usw; adc.
۳. بی فکر، احمق؛ بی فکرانه، احمقانه
töricht, unklug
اینقدر بی فکر نباش
sei doch nicht so dumm!
بی فکری کرد، حماقت کرد
das war dumm von ihm
۴. ناجور، بد؛ مسخره، احمقانه
Lage, Vorfall usw.
دیروز اتفاق ناجوری/ مسخره ای برایم افتاد
gestern ist mir eine dumme Sache passiert
کم کم قضیه دارد شورش در می آید/ دارد زیادی مسخره می شود
allmählich wird mir die Sache zu dumm!
چرت و پرت گفتن
dummes Zeug reden
دیگه طاقتم طاق شده است
jetzt wird's mir aber zu dumm
۵. گیج گیجم، منگ منگم
mit ist ganz dumm im Kopf
از این سر و صدا به کلی گیج (کلافه) شده ام
mir ist von dem Lärm ganz dumm im Kopf
Grammatik
POSITIV | dumm |
KOMPARATIV | dümmer |
SUPERLATIV | am dümmsten |