dringend
Adjektiv۱. واجب؛ ضروری، لازم؛ فوری، عاجل؛ حیاتی، فوتی؛ مبرم؛ [نیز:] بسیار قوی، نزدیک به یقین، حتمی
کار واجب/ ضروری
eine dringende Angelegenheit
نامه فوری/ واجب
ein dringender Brief
واجب بودن؛ ضرورت داشتن؛ [نیز:] فوریت داشتن، فوری بودن
dringend sein
مساله ای ضروری/ حیاتی
ein sehr dringendes Problem
نیاز مبرم
dringender Bedarf
خطر تهدیدآمیز
dringende Gefahr
۲. حتماً، فوراً؛ بی نهایت، فوق العاده، بسیار، خیلی فراوان؛ مبرم، شدید؛ اکیداً، مصراً؛ مصرانه؛ اکیدا
adv.
من باید حتما با تو حرف بزنم
ich muss dich dringend sprechen
اقدام بی نهایت ضروری
eine dringend notwendige Maßnahme
ضرورت بسیار دارد/ بی نهایت ضروری است که
es ist dringend erforderlich, dass
احتیاج مبرم به چیزی داشتن، چیزی را خیلی لازم داشتن
etwas dringend benötigen
توصیه اکید کردن، اکیداً توصیه کردن
dringend empfehlen
تمنا/ استدعا کردن، مصرانه درخواست کردن
dringend bitten
من به این کتاب احتیاج مبرم دارم
ich Brauche das Buch dringend
باید فورا (حتما) با پزشک صحبت کنم
ich muss dringend den Arzt sprechen
مصرانه از کسی درخواست کاری را کردن
jdn. dringend darum bitten, etwas zu tun
Grammatik
POSITIV | dringend |
KOMPARATIV | dringender |
SUPERLATIV | am dringendsten |