beikommen
intransitiv۱. از عهده کسی/ چیزی برآمدن، از پس کسی/ چیزی بر آمدن، [عا]، حریف کسی/ چیزی شدن
Dat. (einer Person, Sache usw.); [*][ist]
مثال ها:
از پس کسی یا چیزی برآمدن
jdm. oder einer Sache beikommen
بر مشکلی فائق آمدن
einem Problem beikommen
۲. به چنگ آوردن، گیر انداختن
zu fassen bekommen