appellieren
intransitiv۱. درخواست/ دعوت کردن از(کسی)؛ متوسل شدن به (چیزی)؛ توسل جستن به (چیزی)
appellieren an Akk.; [hat]
۲. استیناف دادن
[hat]
۱. درخواست/ دعوت کردن از(کسی)؛ متوسل شدن به (چیزی)؛ توسل جستن به (چیزی)
appellieren an Akk.; [hat]
۲. استیناف دادن
[hat]