Mund

با دهان پر حرف زدن

لیوان را به لب بردن

لب کسی را بوسیدن

او لبش را بوسید

سیگار را از لب برداشتن

این حرف را برای اولین بار از دهان تو می شنوم

دهان کسی بو دادن

دهانش بو می دهد

لقمه، جرعه

بی پرده حرف زدن، رک و راست گفتن

حرف توی دهن کسی گذاشتن

بر سر زبان ها بودن (معروف بودن)

زبان کسی مو درآوردن (بارها گفتن و نتیجه نگرفتن)

خیلی تعجب کردن، انگشت به دهان ماندن

از تعجب دهانش باز ماند

با دهان باز، حیرت زده

دهانش آب افتاد

دهان کسی را آب انداختن

دهان به دهان گشتن

به کسی تشر زدن، حرف کسی را قطع کردن، توی حرف کسی دویدن [عا]

برای کسی شیرین زبانی/ چرب زبانی کرن، بله قربان گفتن، مطابق میلی کسی حرف زدن

چنین کلمه ای را ممکن نیست بر زبان بیاورد

حرف کسی را برگرداندن

من هم درست همین را می خواستم بگویم

خیلی سر و زبان دارد، حاضر جواب است

آدم حاضر جوابی بودن، در جواب در نماندن

پز دادن، لاف زدن، گنده گویی کردن، غلط زیادی کردن، گه زیادی خوردن [رکیک]

دهن لق بودن، بی چاک و دهن بودن

حرف توی دهنش نمی ماند، خیلی دهن لق است

لو ندادن، دهن کسی قرص بودن

ساکت شو (دیگر)!، خفه شو/ خفقان بگیر (دیگر)! [رکیک]

صدای کسی در نیامدن [چیزی را لو ندادن]، سکوت کردن، ساکت ماندن، جلوی دهن خود را گرفتن

لب از لب نجنباند/ برنداشت، یک کلمه هم نگفت

مگر زبان نداری؟ مگر زبان توی دهنت نیست [عا]

چیزی گفتن، حرفی زدن؛ صدای کسی درآمدن، [نیز:] جیک زدن، جیک کسی درآمدن، نطق کشیدن