Laune
die۱. حال، دماغ، خُلق، حالت روحی
unz. (Stimmung)
بشاش و سر حال/ سر دماغ بودن، کیف (کسی) کوک بودن
gute Laune haben; guter Laune sein; in/ bei Laune sein
اوقات کسی تلخ بودن، سر دماغ نبودن
schlechte Laune haben; schlechter Laune sein
اوقاتش تلخ است، سر حال نیست
er hat schlechte Laune
حال کسی را گرفتن، توی ذوق کسی زدن
jdn. die Laune verderben
اوقاتم را پاک تلخ کردی، حالم را حسابی گرفتی [عا]
du hast mir die Laune gründlich verdorben
امروز روی موج نیست، امروز کوک نیست
er ist heute nicht bei Laune ugs.
۲. هوس؛ [عا:] ویر، عشق
plötzliche
تنها از روی هوس
aus einer Laune heraus
هوس کرده بودم، همین طوری ویرم گرفته بود/ عشقم کشیده بود
das war nur so eine Laune von mir
بر حسب میل و اشتیاق
je nach Lust und Laune
۳. تلون مزاج، دمدمی (مزاج) بودن؛ [مج:] بازی، هوسبازی
Pl.
دمدمی/ دمدمی مزاج بودن، تلون مزاج داشتن
Launen haben