Ehre
die۱. آبرو، حیثیت؛ احترام، حرمت؛ افتخار؛ مایۀ افتخار/ سرافرازی/ سربلندی/ مباهات
(Ansehen, Auszeichnung)
آبرویش در خطر بود، پای آبرویش در میان بود
seine Ehre stand auf dem Spiel
مردی باآبرو/ محترم
ein Mann von Ehre
به‌افتخارِ
zu Ehren von
به‌پاسِ احترامِ او
ihm zu Ehren
از کسی با احتراماتِ/ تشریفاتِ نظامی استقبال‌کردن
jmdn. mit militärischen Ehren empfangen
به‌افتخاراتِ بزرگی نایل‌آمدن
es zu hohen Ehren bringen
برای من مایۀ (بسی) افتخار است که ...
es ist mir eine (große) Ehre ...
به‌ما افتخار دهید و ...، مار را سرافراز/ مفتخر فرمایید و ...
erweisen/ geben Sie uns die Ehre, zu ...
مفتخر و مسرورم که ...
Ich habe die Ehre und das Vergnügen, ...
با افتخار ...
zu Ehren von
آخرین احترام
letzte Ehre
آخرین احترام را در برابر کسی بجای آوردن (تشییع جنازه)
jemandem die Ehre erweisen
احترامات نظامی
militärische Ehren
باعث افتخار من است
er ist mir eine besondere Ehre
مفتخر بودن
die Ehre haben
من افتخار شاگردی ایشان را داشتم
ich hatte die Ehre, sein Schüler zu sein
به کسی افتخار دادن
jdm. Ehre machen
اسم جنابعالی؟ (با چه کسی افتخار آشنایی را دارم)
mit wem habe ich die Ehre?
مفتخریم به اطلاع شما برسانیم که ...
wir geben uns die Ehre, Ihnen mitzuteilen, dass ...
به کسی احترام گذاشتن
jdn. in Ehren halten
در مراسمِ تشییعِ جنازۀ کسی شرکت‌جستن
jmdm. die letzte Ehre erweisen
به‌کسی احترام‌گزاردن/ ادای احترام کردن، کسی را محترم‌داشتن
jmdm. Ehre erweisen
یاد کسی را گرامی داشتن
jds. Andenken in Ehren halten
آبروی کسی را لکه دار کردن
jds. Ehre beflecken
از حق نباید گذشت
man muss der Wahrheit die Ehre geben
او با حیثیت من بازی می کند
er setzt meine Ehre aufs Spiel
آبروی کسی را ریختن/ بردن/ برباددادن، حیثیتِ کسی را لکه‌دارکردن، از کسی هتکِ حرمت کردن
jmdm. die Ehre abschneiden
۲. شرف، شرافت؛ غیرت؛ ناموس
unz. (persönliche Würde, Selbstachtung)
به‌شرفم (سوگند/ قسم)!
bei meiner Ehre!