Befehl
der۱. دستور؛ فرمان، امر، حکم
Weisung
دستور دادن، دستور صادر کردن، مقرر کردن
einen Befehl geben/ erteilen
دستوری دریافت داشتن؛ دستور گرفتن، دستور داشتن، دستور یافتن
einen Befehl erhalten
دستور دارد/ به او دستور داده شده است همین جا بماند
er hat den Befehl (bekommen) hier zu bleiben
دستوری را اجرا کردن/ انجام دادن
einen Befehl ausführen
به دستوری عمل کردن، دستوری را اطاعت کردن
einen Befehl befolgen
از دستوری سرپیچی کردن/ سر باززدن
einen Befehl verweigern
دستور عقب نشینی دادن
Befehl zum Rückzug geben
دستور دستور است
Befhel ist Befehl
به (دنبال)دستور او
auf seinen Befehl (hin)
به دستور مقامات بالا
auf höheren Befehl
اطاعت قربان! چشم قربان! بله قربان! اطاعت!
zu Befehl! veraltet
فرمان حمله دادن
den Befehl zum Angriff geben
از امری اطاعت کردن
einem Befehl Folge leisten
۲. فرماندهی
Leistung, Kommando
فرماندهی را بر عهده گرفتن
den Befehl übernehmen
فرماندهی چیزی را بر عهده داشتن، فرمانده چیزی بودن
den Befehl haben/ führen über Akk.
تحت فرماندهی ...
unter dem Befehl von ...