Angst
die۱. ترس، وحشت، بیم؛ واهمه، هراس؛ باک
Furcht
ترس سرش نمی شود، اصلاً نمی داند ترس یعنی چه
er kennt keine Angst
ترسش رفته رفته ریخت/ از بین رفت
die Angst verlor sich nach und nach
ترسیدن (از)، واهمه/ ترس داشتن (از)؛ بیم/ باک داشتن (از) (کسی یا چیزی)
(vor jdm. oder etwas) Angst haben (vor Dat.)
کسی را ترساندن/ به وحشت انداختن/ ترس در دل کسی انداختن
jmdm. Angst einjagen/ einflößen/ machen; jdn. in Angst versetzen; jdm. Angst und Bange machen
ترس برم داشت، ترسم گرفت، ترسیدم
ich habe Angst bekommen; ich habe mit der Angst zu tun bekommen
از (روی) ترس
aus Angst [lügen]
از ترس
aus Angst vor
از ترس تنبیه شدن، از ترس اینکه تنبیه شود
aus Angst, bestraft zu werden
از ترس لرزیدن
vor Angst zittern
نزدیک بود از ترس بمیرد/ هلاک شود/ زهره اش آب شود/ زهره اش بترکد/ زهره ترک شود/ قالب تهی کند
er wäre vor Angst fast gestorben
نترس! (نترسید)!
keine Angst
ترسیدن
Angst bekommen
به وحشت افتادن
in Angst geraten
به هول و ولا افتادن؛ اضطراب شدید داشتن
in tausend Ängste schweben
از مرگ (از امتحان) ترسیدن
Angst vor dem Tod (vor der Prüfung) haben
از ترس نتوانستم بخوابم
ich habe vor Angst nicht schlafen können
می ترسم، دلواپسم؛ دلم شور می زند، دلم شور افتاده است؛ دلهره دارم
mir ist (es) Angst (und bange)
۲. دلواپسی، دل نگرانی، نگرانی؛ دلهره، تشویش، اضطراب
Sorge
دلواپس/ دل نگران کسی [یا چیزی] بودن؛ (برای کسی یا چیزی ترسیدن)
in Angst um jmdn. sein; Angst um jmdn. [oder etwas] haben