hoch
Adjektiv۱.
<höher, höchste>
۲. بلند، مرتفع
allg.
برجِ/ کوهِ بلند
ein hoher Turm/ Berg
بلندیِ/ ارتفاعِ این میز چقدر است؟ این میز چقدر ارتفاع دارد؟
wie hoch ist der Tisch?
آن آبادی در ارتفاعِ هشتصد متری واقع است
der Ort liegt 800 Meter hoch
بر فرازِ آسمانها/ کوهها
hoch oben am Himmel/ in den Bergen
در ارتفاعِ بسیار زیاد پروازکردن
hoch fliegen
دستها را کاملاً روی سرِ خود بالابردن/ بلندکردن
die Arme hoch über den Kopf heben
آب مدام بالاتر میآید
das Wasser steigt immer höher
به ارتفاع دو متر
zwei Meter hoch
ساختمان ده متر ارتفاع دارد
das Haus ist 10 Meter hoch
ارتفاعش چقدر است؟
wie hoch ist das?
فواره چون بلند شود سرنگون شود
wer hoch steigt, fällt tief Sprichw.
از محدوده ی فهم من خارج است
das ist mir zu hoch
شجاع باش!
Kopf hoch!
دست ها بالا!
Hände hoch!
۳. بلندپایه، عالیرتبه، بلندمرتبه؛ عالی؛ رفیع؛ بزرگ؛ بالا؛ عزیز، معزز
(in einer Rangordnung)
به کسی قول قطعی دادن
jdm. etwas hoch und heilig versprechen
۴. زیاد؛ بالا؛ هنگفت، کلان؛ سنگین
(Menge; Summe)
اجارهاش چند/ چقدر است؟
wie hoch ist die Miete?
قیمتش چقدر است؟
wie hoch ist der Preis?
۵. سخت، شدید؛ سنگین
(Fieber, Strafe usw.)
فشار خون خیلی بالا است
der Blutdruck ist zu hoch
او تب شدید دارد
er hat hoches Fieber
۶. (صدای) زیر؛ نازک
(Ton, Stimme usw.)
۷. فوقالعاده، بینهایت، بیاندازه، بسیار، خیلی
adv. (hoch begabt, interessant usw.)
خیلی احترام گذاردن
hoch achten
به کسی خیلی احترام گذاردن
jdn. hoch achten
خیلی ارج گذاشتن، فوق العاده محترم شمردن
hoch schätzen
خیلی حساس
hoch empfindlich
خیلی پیشرفته
hoch entwickelt
از هر حیث واجد شرایط، دارای صلاحیت کافی
hoch qualifiziert
مهم، برجسته، بلندپایه
hoch stehend
به احتمال خیلی زیاد
mit hoher Wahrscheinlichkeit
۸. دو به توان چهار
zwei hoch vier
Grammatik
POSITIV | hoch |
KOMPARATIV | höher |
SUPERLATIV | am höchsten |