glauben
transitiv/intransitiv۱. گمان/ فکر/ خیال/ تصورکردن
tr. (meinen, denken); [hat]
گمان می‌کنم حق با اوست/ حق با او باشد
ich glaube, dass er recht hat
گمان می‌کرد که او را دیده‌است/ دیده‌باشد
er glaubte, sie gesehen zu haben
فکر می کنی که او بیاید؟
glaubst du, dass er kommt?
فکر می کنم که او در خانه باشد
ich glaube, sie ist zu Hause
۲. (گفتۀ کسی را) باورکردن؛ باورش شدن
tr. (jmdm.) etwas glauben (Glauben schenken); [hat]
ابتدا باورم نمی‌شد/ نمی‌خواستم باور کنم
ich wollte es zuerst nicht glauben
(حرفت را/ چیزی را که می گویی) باور نمی‌کنم!
das glaube ich (dir) nicht!
کسی نمی‌خواست حرفِ او را باور کند
niemand wollte ihm glauben
یک کلمه‌اش/ یک ذره‌اش را هم باور نمی‌کنم!
ich glaube kein Wort davon!
چیزی را که گفت باور می کنم!
ich glaube es ihn!
باور کنید!
glauben Sie mir!
باورکردنی نیست!
das ist nicht (das ist kaum) zu glauben!
۳. اعتقاد/ ایمان/ اطمینان‌داشتن به
itr. (an jmdn., an jmds. Ehrlichkeit usw.)
به‌عدالت اعتقادداشتن
an Gerechtigkeit glauben
به کسی یا چیزی ایمان (اعتقاد) داشتن
an jdn. oder etwas glauben
۴. اعتقادداشتن به، معتقدبودن به؛ ایمان‌داشتن به؛ چیزی را قبول‌داشتن [عا]
itr.; glauben an Akk. (an Wunder; an Gott usw.)
به معجزه اعتقاد ندارم
ich glaube nicht an Wunder
۵. مؤمن/ باایمان‌بودن؛ ایمان‌داشتن
itr. (gläubig sein)
ایمانِ کامل داشتن
fest glauben
۶. مردن؛ [نیز:] تقاصِ کاری را پس‌دادن، عاقبتِ کاری را دیدن
dran glauben müssen ugs.