erschüttern
transitiv۱. لرزاندن، بهلرزهدرآوردن
(Gebäude usw.); [hat]
۲. بشدت تکاندادن، متأثرکردن، تحتِ تأثیر قراردادن؛ منقلبکردن، شوکهکردن [عا]، پریشان خاطر کردن
(ergreifen, bewegen); [hat]
مثال ها:
آدمِ عجیب خونسردی است؛ بهاین سادگیها خودش را نمیبازد
ihn kann so leicht nichts erschüttern
۳. متزلزلکردن
(Vertrauen, Wirtschaft, Gesundheit usw.); [hat]
مثال ها:
ایمانِ کسی را متزلزلکردن
jmdn. im seinem Glauben erschüttern