erleiden
transitiv۱. [سختی، خفت، عذاب، درد] کشیدن، [رنج] بردن، [ستم، بدی] دیدن، گذشتن بر، رفتن بر، از سر گذراندن، داشتن، تحمل کردن
(erdulden, erleben); [hat]
مثال ها:
جان سپردن
den Tod erleiden
۲. متحملشدن؛ واردآمدن به؛ دچارِ چیزی شدن؛ خوردن؛ دیدن؛ برداشتن
(Verlust, Verletzung usw.)
مثال ها:
خسارت متحمل شدن؛ خسارت دیدن
Schaden erleiden
شکست خوردن
eine Niederlage erleiden
سکته ی قلبی کردن
einen Herzschlag erleiden
Verluste erleiden