ergehen
intransitiv۱. صادرشدن (فرمان؛ حکم؛ پیشنهاد)؛ فرستاده‌شدن؛ به‌اطلاع‌رسیدن؛ به‌عمل‌آمدن
(Befehl usw.); [ist]
صادرکردن؛ ارسال‌داشتن، فرستادن؛ به‌اطلاع‌رساندن
ergehen lassen
از کلیۀ اعضا دعوت به‌عمل‌آمد/ خواسته‌شد که
es erging die Aufforderung an alle Mitglieder, zu ...
از وی دعوت به‌عمل‌آمد که کرسیِ استادیِ دانشگاهِ لندن را تقبل نماید، تصدیِ کرسیِ آن دانشگاه را به‌او پیشنهاد کردند
es erging an ihn ein Ruf an die Universität London
۲. به‌چیزی (به کاری) تن‌دردادن، چیزی را بر خود هموارکردن/ (با بردباری؛ با شکیبایی) تحمل‌کردن
etwas über sich ergehen lassen
او تن به هر کاری می داد
sie ließ alles über sich ergehen
۳. وضع کسی [بد، خوب] بودن، به‌کسی [بد، خوش] گذشتن، چیزی بر سرِ کسی آمدن
es ergeht jmdm. schlecht usw.; unpersönliches Verb
وضعِ من هم بهتر از وضعِ دیگران نبود
mir ist es nicht besser ergangen als den anderen
به شما چطور گذشته است؟
wie ist es Ihnen ergangen?
آن جا به او بد گذشته است
es ist ihm dort schlecht ergangen
۴. دادِ سخن دادن دربارۀ، بتفصیل پرداختن به؛ چیزی را با آب و تاب تعریف‌کردن
sich ergehen über (ein Thema usw.); reflexives Verb
راجع به مطلبی به تفصیل صحبت کردن (شاخ و برگ دادن)
sich über ein Thema ergehen
۵. [آه و ناله] سردادن؛ شروع به [گله و زاری یا تعریف و تمجید]کردن
sich ergehen in (Klagen, Lobeshymnen usw.); reflexives Verb
مدام فقط حس و گمان به‌میان‌آوردن
sich in Vermutungen ergehen
۶. قدم‌زدن، تفرج‌کردن، گردش رفتن
(spazieren gehen); sich ergehen; reflexives Verb
در هوای آزاد قدم زدن
sich an der Luft ergehen