entgegengehen
intransitiv۱. به‌طرفِ/ به‌سوی کسی رفتن؛ به‌استقبالِ کسی رفتن؛ [مج:] به‌استقبالِ/ به‌پیشوازِ چیزی رفتن، استقبال‌کردن از؛ رو به ... رفتن
Dat.; [*][ist]
عبارات کاربردی:
رو به/ در شرفِ پایان بودن، به‌پایانِ خود نزدیک‌شدن
dem Ende entgegengehen
رو به‌زوال‌بودن
seinem Untergang entgegengehen
دورانِ بدی را درپیش‌داشتن، روزگارِ سختی در انتظارِ کسی بودن
schlechten Zeiten entgegengehen
به‌استقبالِ خطر رفتن
einer Gefahr entgegengehen