einziehen
intransitiv۱.
+ in Akk.
۲. نفوذ/ رخنهکردن (در)، وارد(ـِ چیزی) شدن؛ جذب(ـِ چیزی) شدن
(Feuchtigkeit, Salbe usw.); [*][ist]
۳. اسبابکشیکردن (به منزل جدید)، اسبابکشیدن (به)، نقلِ مکان کردن (به)، منزل کردن
(in eine Wohnung usw.); [*][ist]
مثال ها:
ما به خانه ی جدید اسباب کشی کرده ایم
wir sind in das neue Haus eingezogen
۴. وارد(ـِ جایی) شدن، واردشدن (به)
(Truppe, Mannschaft usw.)