einschlafen
intransitiv۱. خوابش بردن، به‌خواب‌رفتن، به‌خواب فرورفتن؛ خوابیدن
(in Schlaf fallen); [*][ist]
(همان جا) روی مبل خوابش برد
er ist im Sessel eingeschlafen
از (شدتِ) هیجان خوابم نمی‌برد/ نمی‌توانستم بخوابم
ich konnte vor Aufregung nicht einschlafen
موقع کار خوابم برد
ich war bei (über) der Arbeit eingeschlafen
خوابم نمی برد
ich kann nicht einschlafen
خواب از سرم پرید
ich kann nicht mehr einschlafen
۲. خواب‌رفتن
(Fuß usw.); [*][ist]
دستِ راستم خواب رفته‌است
mir ist der rechte Arm/ mein rechter Arm ist eingeschlafen
پایم (دستم) خواب رفته است
mein Bein (mein Arm) ist eingeschlafen
۳. درگذشتن، فوت/ مرحوم‌شدن، به‌خوابِ ابدی فرورفتن
(sterben)
۴. (رفته‌رفته) قطع/ موقوف‌شدن؛ رو به‌سردی گذاشتن؛ فراموش‌شدن، به‌دستِ فراموشی سپرده‌شدن
(Briefwechsel, Freundschaft usw.)
قضیه خود به‌خود به‌مرورِ زمان فراموش می‌شود
die Sache schläft mit der Zeit ein
از شدت چیزی رفته رفته کاسته شده و بالاخره قطع می شود
etwas schläft ein