einfallen
intransitiv۱. به‌یادِ/ به‌خاطرِ کسی آمدن، (چیزی را) به‌یاد/ به‌خاطرآوردن، (به)یادِ کسی افتادن؛ به‌ذهنِ/ فکرِ/ نظرِ/ خاطرِ کسی رسیدن؛ به خاطر خطور کردن
jmdm. einfallen; [*][ist]
اسمش به‌یادم نمی‌آید
mir fällt sein Name nicht ein
ناگهان (به)یادش/ یادم آمد؛ یادش/ یادم افتاد که؛ ناگهان به خاطرش/ خاطرم آمد که ...
plötzlich fiel ihm/ mir ein, dass
در این مورد دیگر چیزی به‌ذهنم نمی‌رسد
dazu fällt mir nichts mehr ein
این الان به خاطرم نمی آید
es fällt mir jetzt nicht ein
فکر کرده‌ای که چه؟ فکر می‌کنی که هستی؟ چه خیالت می رسد؟ سگ کی باشی؟
was fällt dir (denn) ein? (was erlaubst du dir?)
عاقبت یک فکری خواهم‌کرد/ راهِ حلی پیدا خواهم‌کرد
ich werde mir schon etwas einfallen lassen
فکری به حالش (به حال این موضوع) کرده ای؟ (راه حلی یافته ای؟)
hast du dir etwas einfallen lassen?
۲. فروریختن (دیوار)، ریزش‌کردن
(Mauer usw.); [*][ist]
۳. تجاوزکردن (به)، هجوم‌بردن (به)، (دشمن) هجوم‌آوردن (به)
(in ein Land usw.); [*][ist]
به کشوری تجاوز کردن
in ein Land einfallen
۴. تابیدن به، فرودآمدن به، داخل شدن (نور)
(Licht usw.); [*][ist]
۵. فرورفتن، تکیده‌شدن
(Wange, Gesicht usw.)