aushalten
transitiv۱. (تاب/ طاقت) تحمل چیزی را داشتن، طاقت چیری را داشتن؛ تحمل کردن؛ طاقت کردن؛ تاب آوردن
tr. (ertragen); [*][hat]
دیگر تحمل او را/ این مهملاتش را ندارم
ich kann ihn/ sein Gerede nicht mehr aushalten
دیگر تحملش را ندارم
ich halte es nicht mehr aus
طاقت خستگی داشتن، خستگی را آسان تحمل کردن
Strapazen leicht aushalten
طاقت گرسنگی/ درد داشتن
Hunger/ Schmerzen aushalten können
خیلی طاقت/ تحمل داشتن، طاقت/ تحمل کسی زیاد بودن
viel aushalten können
غیر قابل تحمل، تحمل ناپذیر
nicht auszuhalten; nicht zum Aushalten
از گرما دیگر نمی توانم طاقت بیاورم/ طاقتم طاق شده است
ich kann es vor Hitze nicht mehr aushalten
تحمل درد را ندارم
ich kann die Schmerzen nicht aushalten
می توانی تا پمپ بنزین بعدی طاقت بیاوری؟
hältst du's noch bis zur nächsten Tankstelle aus?
از گرسنگی دیگر نمی توانم طاقت بیاورم
ich halte es vor Hunger nicht mehr aus
قابل تحمل نیست
das ist nicht auszuhalten
او را نمی شود دیگر تحمل کرد
mit ihm ist es nicht mehr auszuhalten
تحمل گرما را ندارم
ich halte es vor Hitze nicht aus
۲. مقاومت آوردن در برابر، مقاومت/ پایداری کردن در برابر
tr. (standhalten)
۳. طاقت/ تحمل آوردن (در جایی، پیش کسی)؛ دوام آوردن؛ ماندن
itr. (irgendwo, bei jmdm. usw.)
۴. مقاومت/ پایداری کردن، مقاومت نشان دادن
itr. (bis zum letzten Mann usw.)
۵. خرجی کسی را دادن (و از او سوء استفاده کردن)
tr.; abwertend (Person); [*][hat]
دوست دخترش خرجش را می دهد
er lässt sich von seiner Freundin aushalten
مخارج زندگی کسی را دادن
jdn. aushalten
۶. کشیدن
tr. (Ton)