aufliegen
intransitiv۱. بودن، [به حالت خوبیده] قرار داشتن/ قرار گرفتن
itr.; aufliegen auf Dat. (auf etwas liegen)
۲. در دسترس عموم قرار داشتن [برای تماشا یا استفاده]
itr. (Ware, Zeitschrift, Liste usw.)
۳. (از بس دراز کشیدن که) پشت کسی زخم شدن/ درد گرفتن، پشت خود را زخم کردن
sich (den Rücken) aufleigen