aufdrängen
transitiv۱. تحمیل کردن به؛ کسی را مجبور کردن که چیزی را بخرد/ بخورد/ بپذیرد [و غیره]
jmdm. etwas aufdrängen (Amt, Meinung; Ware, Essen usw.); [*][hat]
مثال ها:
عقیده ی خود را به کسی تحمیل کردن
jdm. seine Meinung aufdrängen
۲. سماجت کردن، (بیش از حد) مزاحم شدن؛ خود را بزور جا کردن [عا]، باعث زحمت شدن
sich aufdrängen
مثال ها:
نمی خواهم سماجت کنم
ich möchte mich nicht aufdrängen
خودش را بزور به عنوان رهنمایشان جا کردن
er hat sich ihnen als Führer aufgedrängt
باعث مزاحمت کسی شدن؛ خود را به ریش کسی بستن (تحمیل کردن)؛
sich jdm. aufdrängen
۳. (خواه و ناخواه) برای کسی پیش آمدن، برای کسی مطرح شدن، (بناچار) به ذهن کسی رسیدن/ خطور کردن
sich jmdm aufdrängen (Frage, Gedanke usw.)