anbahnen
intransitiv۱. (رفته رفته) برقرار داشتن، (بتدریج) پدید آمدن/ ایجاد شدن/ به وجود آمدن، دست دادن
[*]; sich anbahnen (Freundschaft; Möglichkei usw.)
۲. (رفته رفته) برقرار کردن، (بتدریج) ایجاد کردن/ به وجود آوردن، باب چیزی را افتتاح کردن/ گشودن
tr. (Beziehung; Gespräche usw.); [*][hat]