abweisen
transitiv۱. رد کردن؛ جواب رد دادن به؛ راه ندادن؛ [نیز:] نپذیرفتن،قبول نکردن؛ از خود راندن
[*] [hat]
۲. (حمله کسی را) دفع کردن، پس زدن
Angreifer, Angriff usw.; [*][hat]
۱. رد کردن؛ جواب رد دادن به؛ راه ندادن؛ [نیز:] نپذیرفتن،قبول نکردن؛ از خود راندن
[*] [hat]
۲. (حمله کسی را) دفع کردن، پس زدن
Angreifer, Angriff usw.; [*][hat]