abtreiben
transitiv/intransitiv۱. راندن؛ دور کردن؛ با خود بردن، از مسیر خارج کردن، منحرف کردن
tr.
۲. دور شدن؛ برده شدن؛ از مسیر خارج شدن، منحرف شدن
itr., ist
۳. سقط کردن، سقط جنین کردن، (بچه) انداختن، کورتاژ کردن
tr., itr. (Kind)
۴. دفع/ خارج کردن
tr. (Gallenstein usw.)